من با همه ی من بودنم . گاهی کم می آورم و بدجور دلم میگیرد از پیرامونی که سخت مرا احاطه کرده است . و اینجا تنها جایی است که خودم را فریاد میزنم با همه ی بغضها و دردها و نفرتها و عشق و شادی ها . و در نهایت سبکی و آرامشی درست که بعد از استفراغ جسم را در بر میگیرد... روح من نیز بعد از فریاد آرام می شود ....رام میشود !
ادامه...
نه به اندازه ای که فراموشت کنم زمان خواهد گذشت نه زمان سپری شده برای فراموش کردنت کافی خواهد بود زمانی که ترکم میکنی اینکه فراموشت کردم را باور نکن زمان عادت کردن را می اموزد ولی فراموش کردن را هرگز