.............گفت :

غروب گفت: 

اگرچه زیبا ترین و تماشایی ترینم و طلوع را  

 می توانم سرخ و گریان سازم 

اما گاهی عجیب دلم برای طلوع تنگ 

 می شود 

 
آسمان گفت : 

اگرچه آبی و نیلگونم و درخشان از ماه و  

ستارگانم 

اما گاهی دلم برای زمین تنگ می شود 

 وغم دوری 

 زمین مرا بارانی می کند 

خورشید گفت : 

گرچه گرم و خیره کننده ست روشنایی ام 

و تمام زیبایی ماه از من است 

اما حسرت نوازش مهتاب آزارم می دهد 

 و روزی نیست که دلتنگش نشوم 

دریا گفت : 

اگرچه زلال و پاکم و امواجم مدام بر تن 

 صخره ها مشت می کوبند 

ولی هیچ گاه لبان خروشانم برای 

 گرفتن بوسه ای حتی سرد به لب صخره 

 ها نمی رسند 

و غم دوری ساحل دلم را عجیب تنگ 

 می سازددر این لحظه ماه رو به من کرد و گفت : 

تو نیز بگو کیستی و برای چه دلت تنگ 

 است !! 

گفتم اگرچه جوانم و دلم از جوانی سوخته 

و گشته سپید گیسوانم 

اما گاهی دلم برای جوانی تنگ می شود 

من یک نفس عمیق بر درک جوانی ام .