وتــو را برای همیشــه بنویسم

" />

ماه که بالا می آید

تو نوشته می شوی،

با تمامِ بودنت :

که پیشانی ات ماه بود

چشم هایت، خورشید

خنده هایت، چکاوک نارنج زار.


ماه که می رود آفتاب شود

باد می*آید

کاغذهایم را ... تو را با خود می برد.


می شود ماه را با دست هایت نگه داری،

غروب نکند؟

می خواهم درها و پنجــره ها را چفت کنم

و تــو را

برای همیشــه بنویسم