من با همه ی من بودنم . گاهی کم می آورم و بدجور دلم میگیرد از پیرامونی که سخت مرا احاطه کرده است . و اینجا تنها جایی است که خودم را فریاد میزنم با همه ی بغضها و دردها و نفرتها و عشق و شادی ها . و در نهایت سبکی و آرامشی درست که بعد از استفراغ جسم را در بر میگیرد... روح من نیز بعد از فریاد آرام می شود ....رام میشود !
ادامه...
ابجی چیزی شده شعر های غمگین مینویسین
دلم گرفت
fekr konam harruz ye etefaghe bad miyofte ke enghadr ghamginam amma nemidunam che ettefaghi dige hichi khoshhalam nemikone
سلام...
بسیار زیبا و دوست داشتنی بود
ممنون از مطالب دلنشینتون
merciiiiiiiiiii