rafet:sessiz bir mecra

Sessiz bir mecra, şimdi hayat
Sen giderken
Soğuktan da soğuk
Dondu yüreğim, durdu yaşam

Savaş sonrası gibi
Kalbimin içi, kan ve revan
Büyür gitgide inan
Yokluğun azap, yeryüzünde

Günahlarımla boyanmış
Bir hayat var, kalan geriye
Gözyaşlarıyla yazılmış
Her satır, sözlerimde

Direniyorum acılarına yine dünya
Yalanmış aşkların da...
İnadına yaşıyorum ama sorma
Kıyamet ortasında