من با همه ی من بودنم . گاهی کم می آورم و بدجور دلم میگیرد از پیرامونی که سخت مرا احاطه کرده است . و اینجا تنها جایی است که خودم را فریاد میزنم با همه ی بغضها و دردها و نفرتها و عشق و شادی ها . و در نهایت سبکی و آرامشی درست که بعد از استفراغ جسم را در بر میگیرد... روح من نیز بعد از فریاد آرام می شود ....رام میشود !
ادامه...
ببخشید ولی یه خرده سرک کشیدم تو وبت. فک میکردم سنت زیاده مث من که این همه از غم و ناامیدی مینویسی. تو جوونی و اول راه.ولی به نظر میرسه خیلی بیشتر و بزرگتر از سنت فک میکنی. اینقد ناامید نباش الان اینجوری باشی به سن ماها که برسی دیگه کلا قید زندگی رو میزنی.دنیا چیزای قشنگ زیاد داره(هر چن فک کنم خودم زیاد خوشی ها رو ندیدم) در ضمن پسر بودن هم اونقدا که فک میکنی جالب نیس پس با چیزی که هستی حال کن. بای
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
سلام من شما رو لینک کردم اگه خواستید منو با لینک زیر لینک کنید
http://dearfriends.blogsky.com/pages/index/
ببخشید ولی یه خرده سرک کشیدم تو وبت.
فک میکردم سنت زیاده مث من که این همه از غم و ناامیدی مینویسی.
تو جوونی و اول راه.ولی به نظر میرسه خیلی بیشتر و بزرگتر از سنت فک میکنی.
اینقد ناامید نباش
الان اینجوری باشی به سن ماها که برسی دیگه کلا قید زندگی رو میزنی.دنیا چیزای قشنگ زیاد داره(هر چن فک کنم خودم زیاد خوشی ها رو ندیدم)
در ضمن پسر بودن هم اونقدا که فک میکنی جالب نیس پس با چیزی که هستی حال کن.
بای