من طاقتِ کما ندارم.

می گویند هفت ماه در کما بودم
چشم باز کردم همه بودند به جز تو
هیچکس را نشناختم حتی مادری که برایم اشک شوق می ریخت
دکترها جوابم کردند
آلزایمر من همیشگی بود
عاقبت عشق اساطیری ام"تو " را میان شعرهایم پیدا کرد
تو آمدی با شاه توت های لبانت
کمی شاه توت در جیبم ریختی
حالا هروقت شاه توت ها را در دهانم مزه می کنم
همه چیز یادم می آید،تو،شعر،کافی شاپ،قهوه،بوسه،باران،پنجره،مرغ عشق
قرصِ آغوشت ، هر سه ثانیه یک بار برایم تجویز شده
آغوشت را از دلِ عاشقم، دریغ نکن
من طاقتِ کما ندارم.