من با همه ی من بودنم . گاهی کم می آورم و بدجور دلم میگیرد از پیرامونی که سخت مرا احاطه کرده است . و اینجا تنها جایی است که خودم را فریاد میزنم با همه ی بغضها و دردها و نفرتها و عشق و شادی ها . و در نهایت سبکی و آرامشی درست که بعد از استفراغ جسم را در بر میگیرد... روح من نیز بعد از فریاد آرام می شود ....رام میشود !
ادامه...
آیهان
سه‌شنبه 28 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 01:00 ق.ظ
سلام چته دختر؟! هر وقت میام داغونی ، غصه میخوری....یه خرده امید داشته باش زندگی کن..با غصه خردن هیچی درست نمیشه..اگه میشد مطمئن باش من یکی اولیش بودم ...
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
آخه.
آپم
اینجا که دوباره عوض شد!
هیچ سلامتی... چطوری تو؟
یادت نره پارسی جواب بدی!
سلام
چته دختر؟!
هر وقت میام داغونی ، غصه میخوری....یه خرده امید داشته باش
زندگی کن..با غصه خردن هیچی درست نمیشه..اگه میشد مطمئن باش من یکی اولیش بودم ...