من با همه ی من بودنم . گاهی کم می آورم و بدجور دلم میگیرد از پیرامونی که سخت مرا احاطه کرده است . و اینجا تنها جایی است که خودم را فریاد میزنم با همه ی بغضها و دردها و نفرتها و عشق و شادی ها . و در نهایت سبکی و آرامشی درست که بعد از استفراغ جسم را در بر میگیرد... روح من نیز بعد از فریاد آرام می شود ....رام میشود !
ادامه...
گنه نیجه اولوب فرزانه؟؟(باز چی شده ؟)
سلام !
وبلاگ قشنگی داری
بیا از وب منم دیدن کن....
سلام فرزانه جون .. وبلاگ زیبا و با محتوایی داری مطالبت هم عالی هستن. به بچه ها سلام برسون.
خخخخخخخخخ
هههههههههه
هخهخهخهخهخ
سلام چطوری تو بی معرفت؟
البته اگه فیلتر نبود
عجله کن زود بیا من آپم بدو بدو بدو..........