من با همه ی من بودنم . گاهی کم می آورم و بدجور دلم میگیرد از پیرامونی که سخت مرا احاطه کرده است . و اینجا تنها جایی است که خودم را فریاد میزنم با همه ی بغضها و دردها و نفرتها و عشق و شادی ها . و در نهایت سبکی و آرامشی درست که بعد از استفراغ جسم را در بر میگیرد... روح من نیز بعد از فریاد آرام می شود ....رام میشود !
ادامه...
Vaaay...ne gozel bu.. سلام فرزانه خانوم..خیلییی زیبا بود..لذت بردم... تا حالا کم پیش اومده که جمله ای،اینطور رو من اثر بذاره... نمیدونم شاید چون به منم صدق میکنه..اینجوریه..
سلام اپ های وبلاگت عالی بود ممنون که بهم سرزدی دوست من بازم به ما سربزن بای
Vaaay...ne gozel bu..
سلام فرزانه خانوم..خیلییی زیبا بود..لذت بردم...
تا حالا کم پیش اومده که جمله ای،اینطور رو من اثر بذاره...
نمیدونم شاید چون به منم صدق میکنه..اینجوریه..
سلام. شوخی کردم که شکسته نفسی میکنم
عزیزم تو که چشات به این قشنگیه
من چشاتو دوست دارم