شنیدم وقتی می رفتی ،
رد پایت را پاک می کردی
....بی خیال
!من دنبال دلت بودم ؛
وقتی دلت با من نیس ، برو خوش باش .... چه فرقی می کند
کجا باشی ... !!
شـــــــــب هــــــایـــــم
درد دارنــــــد ...
وقتی ندانم چراغ اتاق ات را ...
کدام لعنتی خاموش می کند .
شاید قشنگترین دیالوگ دنیا
آنجاست که پدر ژپتو به پینوکیو گفت :
پینوکیو ... چوبی بمان ؛
آدم ها سنگی اند ؛ دنیایشان قشنگ نیست ...
Hiç iyi değilim bu ara,
Kalbim kırık kalbim hasta,
Bir isyandan bir isyana yürüyorum,
Gönül gözüyle görünce,
Tüm küllerim alevlenince,
Derler aşktan ölünür mü gülüyorum,
Ben galiba ölüyorum,
Karanlıkta yürüyorum,
Yaralandım kanatlarımdan
Yükseklerden düşüyorum,
Sen başka bir bahar ara,
Ben bıraktığın aşk soğuğunda dururum,
Sen başka bir güne uyan,
Ben bıraktığın karanlıklarda kaybolurum,
Sen unutursun ama,
Ben daima adını anar kahrolurum,
Sen başka bir bahar ara,
Ben bıraktığın aşk soğuğunda dururum
هرگز باور نمی کنم که سال های سال همچنان زنده ماندنم به طول انجامد.
یک کاری خواهد شد.
زیستن مشکل است و لحظات چنان به سختی و سنگینی بر من گام می نهند و دیر می گذرند
که احساس می کنم خفه می شوم. هیچ نمی دانم چرا؟
اما می دانم کس دیگری در درون من پا گذاشته است و اوست مرا چنان بی طاقت کرده است.
احساس
می کنم دیگر نمی توانم در خود بگنجم و در خود بیارامم و از بودن خویش بزرگتر شده ام
و این جامه بر من تنگی می کند. این کفش تنگ و بی تا بی قرار!
عشق آن سفر بزرگ! آه چه می کشم!
چه خیال انگیز و جان بخش است این جا نبودن.