تبعـید آدم بهــانـه داشت ،
یک سیـب !
امــــا مـن
هنـــوز نـمیـدانــم چـــرا
بــی بهـــانـه از قلــبت تبعیــد شــدم !
دلــــم کـــه میگـــــیرد
قـــــدم
میـــــــزنم در سنــــــــگ فــــــــرش های
خــــــــیابـــــــان
روی
رد پــــاهــــــــای تـــــــو !
چه
حس خوبیست
وقتی
من ،تــــــــــــــــو میشوم
دود می کنم تنهاییم را
میان
خیال های به باور نرسیده!
هنوز
فراموشی در دنیای من رسم نیست
ولی
می گذرد ؛
می
گذرد تنهای ام کنار تمام رویاهایی
که
کـال مانـد!
فراموش کردنت کار آسانی است !
کافی است دراز بکشم ،
چشمهایم را ببندم و نفس نکشم !