و چه هلهله ای برپا بود

دیشب خواب دیدم 


خوابِ تو را 

...
برایم رخت عروسی اورده بودی 


اما دامادِ خوابم تو نبودی 


و چه هلهله ای برپا بود انجا 


برای مُردن تمام اروزهایم

دل بسته ام

زخم زندگی ام تویی


همه به زخم هایشان دستمال می بندند

من


اما


به زخمم


دل بسته ام

قلبم
                   
را
                             
عصب کشی کرده ام
                                
دیگر نه از سردی نگاهی میلرزد
                                                         
و نه از گرمی اغوشی میتپد

قلـــب عزیز لطفــا خفه شـــو

قلـــب عزیز لطفــا خفه شـــو و در همه کارها "دخالــت" نــــکن !
هـمان کـه خـــون "پمـــپاژ" کــــنی کافـیسـت . . .
اگر هــم "خـــسته" شـدی اجبـــاری نیسـت به کــار !
هــر وقـت دلـت خواســـت دیگـــر "کـار" نَـــکُن ...!

دخترکی دلش را بغل گرفته

نگران نباش

چشم های ِ وحشی ِ مرا

هیچ نگاه هرزه ای رام نخواهد کرد ...


تو فقط

از مرز چشم های ِ دلم ،

پا بیرون نگذار ...


می دانی

من هنوز هم در پس تمام اتفاق هایی که نیفتاده اند

می شکنم ...


چشم هایت را ببند

گوش کن

دخترکی دلش را بغل گرفته

و زیر آوار ِ بغض های فروریخته اش ،

جیغ می کشد