چه مهمانان بی دردسری هستند مردگان
نه به دستی
ظرفی را چرک می کنند
نه به حرفی
دلی را آلوده
تنها به شمعی
قانع اند و اندکی سکوت
هیچ کس نمی فهمد که چه می کشم...!
قدرت
درک و وسعت احساس و صداقت روح در هیچ کس تا
آنجا
نیست که بتوان پیشش نالید
ایــــــــن روزهــــا .
. .
مــــــــن
خـــــــــدای سکوت شده ام
خفقــــــــان
گـــــرفته ام تـا . . .
آرامــــــــش
اهالـــــــــی ِ دنــیا
خــــــــــط
خطــــــــی نشـــود . . . .
دلم رقص نمیخواهد . . . هـــــی دنیـــــــا! تمامش
کـــــــن . . .
وگرنه
سازت را میشکنم این بار